Οι Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές (ΔΑΔ) ή αλλιώς Διαταραχές του φάσματος του Αυτισμού χαρακτηρίζονται από σοβαρά ελλείμματα στην ανάπτυξη του παιδιού στους τομείς της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και της επικοινωνίας, καθώς και από περιορισμένα ή/και στερεότυπα πρότυπα συμπεριφοράς, ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων.

Η ομάδα των ΔΑΔ περιλαμβάνει τις ακόλουθες κατηγορίες:

• Αυτισμός
• Σύνδρομο Asperger
• Σύνδρομο Rett
• Παιδική Αποδιοργανωτική Διαταραχή
• Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή μη Προσδιοριζόμενη αλλιώς

Έρευνες έχουν δείξει ότι η διαταραχή αυτή σε όλες της τις μορφές δεν είναι σπάνια. Εκτιμάται, βάσει παγκοσμίων στατιστικών, ότι η συχνότητα των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών είναι 1:150 παιδιά με την διάγνωση να είναι 3-4 φορές συχνότερη στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια.
Τα παιδιά με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή παρουσιάζουν ανομοιογενή διακύμανση στην βαρύτητα των συμπτωμάτων επομένως και στην εικόνα τους.

Χαρακτηριστικά:

Ποιοτική έκπτωση στην κοινωνική αλληλεπίδραση:

• Έκπτωση στην χρησιμοποίηση πολλαπλών μη λεκτικών συμπεριφορών όπως βλεμματικής επαφής, έκφρασης προσώπου, στάσεων του σώματος και χειρονομιών
• Αδυναμία ανάπτυξης σχέσεων με συνομήλικους
• Έλλειψη αυθόρμητης αναζήτησης για να μοιραστεί χαρά, ενδιαφέροντα ή επιδόσεις με άλλα άτομα (π.χ. με έλλειψη να υποδεικνύει, να φέρνει στην κουβέντα ή να επισημαίνει αντικείμενα ενδιαφέροντος).
• Έλλειψη κοινωνικής ή συναισθηματικής αμοιβαιότητας.

Ποιοτικές εκπτώσεις στην επικοινωνία:

• Καθυστέρηση ή πλήρης έλλειψη ανάπτυξης της λεκτικής επικοινωνίας
• Παιδιά με επαρκή ομιλία, έντονη έκπτωση στην ικανότητα έναρξης ή διατήρησης μίας συζήτησης με άλλους.
• Στερεότυπη και επαναληπτική χρήση της γλώσσας ή ιδιοσυγκρασιακή χρήση της γλώσσας.
• Έλλειψη αυθόρμητου παιγνιδιού φαντασίας ή παιγνιδιού κοινωνικής μίμησης που να ταιριάζει στο αναπτυξιακό του επίπεδο.

Επαναλαμβανόμενοι, περιορισμένοι και στερεότυποι τύποι συμπεριφοράς, ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων:

• Απασχόληση με έναν ή περισσότερους στερεότυπους και περιορισμένους τύπους ενδιαφερόντων
• Άκαμπτη προσκόλληση σε συγκεκριμένες, μη λειτουργικές ρουτίνες ή τελετουργίες.
• Στερεοτυπίες- επαναλαμβανόμενες κινήσεις όπως π.χ. «πέταγμα» ή συστροφή των χεριών ή των δακτύλων ή περίπλοκες κινήσεις όλου του σώματος.
• Επίμονη ενασχόληση με μέρη αντικειμένων.

Άλλα συνοδά χαρακτηριστικά είναι:

• Νοητική στέρηση
• Διαταραχές συμπεριφοράς (αυτο-τραυματισμοί, επιθετικότητα, υπερκινητικότητα, παρορμητικότητα κ.ά.)
• Αισθητηριακά προβλήματα (απουσία πόνου, υπερβολική αντίδραση στον θόρυβο, στο φως, στο άγγιγμα, διαταραχές ύπνου, προβλήματα στην διατροφή κ.ά.)
• Ελλιπής ανάπτυξη των γνωστικών λειτουργιών (μειωμένες λεκτικές ικανότητες σε αντίθεση με αναπτυγμένες μη λεκτικές ικανότητες.
• Ακατάλληλες συναισθηματικές αντιδράσεις (όπως γέλιο, κλάμα και κραυγές χωρίς αιτία).
• Έλλειψη φόβου σε επικίνδυνες καταστάσεις ή έντονη φοβία σε καταστάσεις ή αντικείμενα που δεν είναι επικίνδυνα.

Καμιά θεραπευτική παρέμβαση δεν μπορεί να ανατρέψει την πορεία των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών. Όμως, υπάρχουν μέθοδοι που βοηθούν στη μείωση των συμπτωμάτων και στην καλύτερη προσαρμογή του παιδιού στο περιβάλλον.
Στο Λογόπολις ακολουθούμε ένα εκπαιδευτικό-θεραπευτικό πρόγραμμα όπου βάσει εξατομικευμένης αξιολόγησης το κάθε παιδί διδάσκεται δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης (αγωγή τουαλέτας, ντύσιμο, φαγητό κ.ά.), παιχνίδι, κινητικές δεξιότητες (λεπτής και αδρής κίνησης), γνωστικές και κοινωνικής συμπεριφοράς με στόχο την πλήρη ένταξή του στην κοινωνία.